روش های مختلف سازه ای و بیولوژیکی برای کنترل و کاهش فرسایش ساحلی و کناری رودخانه ها وجود دارد که میتوان به برخی از آنها از جمله دیوار کشی ، سنگ چینی و کاشت درخت و یا روش بیو سازه ای اشاره کرد اما این روش ها هزینه بر و زمان بر است. سازه در مقابل بلایای طبیعی همچون سیل ، زلزله ، طوفان و رانش دچار شکستگی ، آبشتگی و واژگونی می شود و درخت در اثر بلایای مذکور سقوط کرده و از ریشه کنده می شود . کاشت گیاه و تیور یک روش بیولوژیکی بوده که می توان با ایجاد پوشش در سواحل و حواشی رودخانه ها توسط گیاه مذکور میزان فرسایش را به میزان قابل ملاحظه ای کاهش داد. این روش یک روش کم هزینه بوده و در کوتاه مدت قابل اجرا می باشد. گیاه و تیور بدلیل دارا بودن ریشه عمیق و خشبی بودن ساقه و برگ مقاومت زیادی در مقابل تلاطم حاصل از طوفان ها و یا امواج ایجاد شده توسط قایق موتوری داشته و مانع از فرسایش خاک های ساحلی رودخانه می گردد. در صورت تند بودن شیب کناری مانع از حرکت توده ای خاک به سمت رودخانه می گردد ، در نتیجه باعث تثبیت ساحل رودخانه شده و کنترل فرسایش منجر به کاهش رسوب می شود.